Al vier jaar vangen Menno en Margot, met hun eigen zoons Jesse en Sam, met veel plezier pleegkinderen op. Ze begonnen met crisispleegzorg voor één kindje en nog geen drie maanden later volgde het zusje van dit kind ook. Ondertussen mochten Margot en Menno al vijftien kinderen een plekje in hun huis bieden. Nu blijven pleegkinderen zo lang als nodig bij hen thuis. Margot vertelt enthousiast: ”Ons doel is om kinderen een veilig thuis te geven en op te voeden tot stevig in de schoenen staande individuen. Ieder kind heeft z’n eigen moeilijkheden. Ik vind het een leuke uitdaging om alle kinderen zo goed mogelijk te begeleiden.”
Menno werkt in de scheepvaart. Wanneer hij thuiskomt na een paar weken varen, is het altijd feest voor alle kinderen. Dan is de familie weer compleet. Margot is de bezig bij. Ze is veel in de weer en regelt alles met plezier. “Het is hier altijd beregezellig,” vertelt Margot. “Alle kinderen bij ons thuis weten dat ze me zelfs ‘s nachts wakker mogen maken om ze te helpen, maar ze moeten wel zoveel mogelijk zelf doen. Anders worden ze niet zelfstandig.”
Dat de familie Vaasen klaar staat voor al hun pleegkinderen beaamt pleegzorgbegeleider Mariëlle oude Booijink: “Ze zijn een warm pleeggezin dat zich voor de volle 100 procent inzet voor hun pleegkinderen. Elk kind ontvangen zij met open armen en met respect voor de achtergrond van het kind.“
Met de financiële steun van Stichting Kinderpostzegels kan het pleeggezin de zolder uitbreiden. De bijdrage van €5000,- maakt mogelijk dat er in september een dakkapel geplaatst wordt. Het zolderkamertje wordt hiermee een volwaardige slaapkamer, daardoor mag het gezin een vierde pleegkind opvangen. Dit sluit aan op het beleid van Jarabee, onderschreven door Pleegzorg Nederland.
In de toekomst zouden Menno en Margot meer kinderen willen helpen. Margot: “De wens is er om dicht bij onze eigen woning een soort doorstroomhuis te starten. Kinderen die eerst bij ons thuis opgroeien, stromen door naar deze woning om daar meer zelfstandig te wonen, met onze begeleiding op afstand. Wie weet wordt deze droom ooit werkelijkheid.”
